Intervisie op maat met groepen vrijwilligers

Na een interne crisis onder de vrijwilligers in De Moazoart in Lokeren, nam de coördinator van de werking contact met ons op. Een van de vrijwilligers had nogal agressief uitgehaald naar collega-vrijwilligers. Een begeleid gesprek door de coördinator had de situatie al wat ontladen, maar nog niet opgelost. Daarop gingen we langs voor een intervisie op maat.

Geschreven door Margot Mys
Leestijd: 2 minuten

Wie en welke uitdaging?

Er waren wel eens conflicten onder de vrijwilligers die nogal moeilijk vanzelf opgelost geraakten. De werking was op zoek naar naar de juiste taal en concrete handvaten om met deze situaties om te gaan. Welke zijn handvaten voor vrijwilligers in het omgaan met conflicten? Hoe kunnen we verschillen in meningen uitspreken om frustraties te vermijden en een gedeelde verantwoordelijkheid creëren in een gezonde, conflictrijke cultuur? 

Vroeger en nu?


Waar men vroeger in conflict ging over kleine dingen, gefrustreerd geraakte over de aanpak van andere vrijwilligers en de manier waarop de dingen gezegd werden vaak hard en ongenuanceerd bleken te zijn, loopt het na een jaar en twee interventies door Hitch iets vlotter. 
De dingen worden uitgesproken, er wordt gepraat als er iets is. 

“We laten de dingen niet meer borrelen tot we kwaad worden, maar spreken frustraties uit voor het kan escaleren.”


Vrijwilligers voelen zich meer begrepen en gesteund. 

“De band die ik met de collega-vrijwilligers heb lijkt meer op een band die je met familie hebt”. 
 

Individuele verantwoordelijkheid binnen een open cultuur

Gedeelde verantwoordelijkheid binnen een open cultuur

De juiste taal om dingen gezegd te krijgen

Aanpak

Door tijdens een eerste intervisie samen na te denken over welke rol elke individuele vrijwilliger en alle vrijwilligers samen kunnen hebben in het creëren van een cultuur waarin de dingen gezegd kunnen worden tegen elkaar en niet over elkaar, werd een bepaalde veiligheid gecreëerd.

Tijdens een tweede intervisie gingen we aan de slag rond spreken vanuit wat we zelf nodig hebben (behoeften) en een boodschap brengen op een manier waardoor ze voor de ontvanger makkelijk te begrijpen is. We gaven vrijwilligers verantwoordelijkheid in het uitspreken van zaken en de taal om dit te doen.

Tijdens een derde moment samen vertelden de vrijwilligers over de impact van de intervisies op hun eigen rol in het team en op hun persoon.

“Ik word op handen gedragen door de collega’s” was het antwoord op de vraag “wat is er voor jou goed gelopen de afgelopen maanden”. Stany - Vrijwilliger bij de Moazoart

Anderen zien het verschil in houding en aanpak en complementeren elkaar in de manier waarop ze aan zichzelf hebben gewerkt. De kwetsbaarheid die mensen tonen, dat kan alleen in een groep waar een gezonde basis van vertrouwen heerst. 
Waar vrijwilligers een jaar geleden “ontploften”, kunnen we nu zeggen dat ze zich “ontpopten” tot teamplayers met een hart op de tong, maar met begrip voor de mensen in hun omgeving.

Proficiat aan iedereen in De Moazoart om zo sterk te werken aan jullie team en communicatie. Het vertrouwen dat jullie onderling opbouwden, is een voorbeeld voor vele andere werkingen in Vlaanderen. 
 

Lessons learned

De dingen uitspreken wanneer ze zich aandienen.

Spreken vanuit wat je nodig hebt en belangrijk vindt.

Spreken met elkaar in plaats van over elkaar.