Een toekomstgericht model voor koepels

"Mensen verenigen moet de komende 10 jaar hybride zijn."

De 2.0 vereniging als doorstart van de 1.0 vereniging

Een 1.0 werking is de klassieke verenigingswerking dewelke we nu veelal kennen. Een gesloten groep van leden, geleid door een gesloten groep van vrijwilligers (het bestuur) die de inhoud, de programmatie en de manier van werken bepaalt + die alle ‘moetens’ mee waarborgt. De één voor allen, allen voor één vereniging. Zeer mooi, maar houdbaarheidsdatum aan het verstrijken.  

Binnen de doorvertaling naar 2.0 opent deze cultuur zich, zowel voor leden als voor vrijwilligers. Met nieuwe mensen wordt er eerst geconnecteerd, eerst vertrouwen opgebouwd. Mensen mogen komen en terugkomen vanuit eigen motivatie. Wanneer de connectie voldoende sterk is om te evolueren van activiteitloyaliteit naar organisatieloyaliteit, dan kan lidmaatschap op tafel komen. 

De mate waarin we kwalitatief connecteren met de deelnemers/de passant is rechtstreeks evenredig met de mate waarin de deelnemer zich wil connecteren met het merk, als lid. Verenigingen 2.0 worden open communities waar mensen zich deel van voelen zonder dat ze vast verbonden moeten zijn.

"Binnen de 2.0 verenigingen verdampt de strikte opdeling tussen leden, vrijwilligers en bestuurders."

Binnen de 2.0 verenigingen verdampt de strikte opdeling tussen leden, vrijwilligers en bestuurders. Binnen deze open communities kunnen mensen engagement opnemen, een vrijwillige bijdrage leveren, zonder de volledigheid te moeten dragen. De grens tussen denkers en doeners vervaagt. De groep die mee ontwikkelt, plant en organiseert wordt breder. Meer handen bouwen mee, meer hoofden denken mee, meer buiken voelen mee.

We merken in de sector dat 2.0 verenigingen veelal vrijetijd georiënteerd zijn.

De 3.0 vereniging die aansluit op de omgeving

3.0 verenigingen bouwen voort op de verenigingsstructuur van de 2.0 vereniging. Zij verschillen echter grondig op 1 punt: de themagerichte inhoudelijke gedrevenheid. 3.0 verenigingen zijn plaatsen waar mensen bijeenkomen rond specifieke socio-economische of maatschappelijke thema’s of uitdagingen. Hier is de inhoud zeer bepalend. Mensen verenigen zich rond gedeelde thema’s. Thema’s kunnen bottom-up ontstaan, vanuit de groep, vanuit de omgeving. Thema’s kunnen ook van bovenaf, bv. vanuit de koepel, aangereikt worden.

Essentieel is dat mensen in 3.0 groepen willen werken op thema’s, er mee bezig zijn. 3.0 groepen worden geen thema’s kant en klaar ingegoten.

"3.0 verenigingen zijn plaatsen waar mensen bijeenkomen rond specifieke socio-economische of maatschappelijke thema’s of uitdagingen."

Een publiekswerking

Een publiekswerking zorgt voor het capteren van mensen voor wie de klassieke manier van verenigen geen antwoord is. Daar waar er voor ‘ongebonden leden’ veelal geen plaats is, laat staan een visie om deze te betrekken op je werking, zien wij dit als een zeer open vorm van verenigen van mensen. Het is een zeer laagdrempelige manier om mensen in contact te brengen met je merk, dit via eenmalige en zeer laagdrempelige activiteiten.

Gebruikers hebben gerichte interesse in een thema, een activiteit, een programmatie, een event, een voordeel, soms onbewust van de organisatie erachter.

"Een publiekswerking zorgt voor het capteren van mensen voor wie de klassieke manier van verenigen geen antwoord is."

Een publiekswerking verbindt de ongebonden gebruiker met de organisatie via andere vormen dan de klassieke afdelingswerking. De gebruiker kan evolueren naar een terugkerend gebruiker. De mate waarin iemand zich geconnecteerd voelt zal hierin bepalend zijn.
Verbinding met het merk gebeurt op een alternatieve manier.

Binnen een publiekswerking is er zo goed als geen drempel om in te stappen, evenmin er een is om uit te stappen. Focus ligt op de inhoud, het event, de activiteit, het voordeel.

Publiekswerking zien we als de meest vernieuwende vorm van verenigen.
Publiekswerking zien we als een weg die meer en meer mensen kiezen als instap.
Publiekswerking zien we als een onontgonnen terrein binnen vele koepels en federaties.

Drie pijlers

Binnen toekomstgerichte vrijwilligers structuren zien we deze 3 pijlers, deze 3 manieren van verenigen als basis voor het capteren van goesting en engagement.
Het zijn 3 pijlers die de basis moeten vormen van de ondersteuningsvisie in vele beleidsplannen die dit jaar worden opgemaakt. Het zijn 3 pijlers van waaruit we toegroeien naar hoe mensen zich wél willen verenigen. Het is als het ware een keuzemenu waar ieder zijn eigen weg van verenigingen vindt.

"3 pijlers van waaruit we toegroeien naar hoe mensen zich wél willen verenigen."

En hoe moeten we die ondersteunen en faciliteren?

De inkleuring zal overal anders zijn, dat klopt. Evenzeer als de behoefte van de mens die zich wil verenigen ook zeer verschillend is. Dit betekent dat de rol van dé ondersteuner, de educatieve, wordt vervangen door geheel eigen rollen die anders zijn bij 2.0, 3.0 en publiekswerking.
 

Verenigingsondersteuners, maar evenzeer clubondersteuners, worden meer dan ooit procescoaches, eerder dan postbodes van informatie en pakketjes waarmee groepen aan de slag moeten. Procescoaches begeleiden groepen bij de vragen die zich stellen, steeds op maat van de noden van de vereniging.

Een beleidsplan voor de komende 6 jaar maken, bij deze een centrale kwestie  waarrond elke koepel aan de slag moet. Dat vormt een essentieel onderdeel van het beleidsplan.

"One size fits all, dat is het verleden.
Mensen verenigen vanuit hybride vormen, dat is de toekomst."